De inktzwarte bladzijde in de geschiedenis van Gaast, geschreven op de middag van 4 februari 1916, vertelt het verhaal van de heldhaftige bemanning van de sleepboot “Voorwaarts”. Onder leiding van de doorgewinterde schipper Van Urk was de sleepboot in zwaar weer op weg naar de gestrande klipperaak “Rival”, een machtig schip dat gevangen zat in de greep van de onheilspellende wateren rondom de zandbank “De Tabbe”.
Zelfs toen ze zich ervan bewust waren dat hun eigen schip te groot was om de ondiepe wateren rond de zandbank te doorkruisen, lieten kapitein Van Urk en zijn bemanning zich niet ontmoedigen. Met onverschrokken vastberadenheid liet Van Urk een sloep te water om het gestrande schip te bereiken. Ondanks de verraderlijke golven en de meedogenloze oostelijke wind die over de zee raasde, bestuurden Van Urk, machinist S.J. Van Dijk en bootwerker J.W. Grobbe de sloep naar de “Rival”.
Bij aankomst ontdekten ze dat er al enige Hinderlooper vissers ter plaatse waren, die druk bezig waren om de lading van de “Rival” te lossen in een poging het schip vlot te trekken. Hierbij werden steunen, puin en zand over boord gegooid in afwachting van het opkomende hoogwater. Met het vertrouwen dat de Hinderlooper vissers de situatie onder controle hadden, nam Van Urk het besluit om terug te keren naar de “Voorwaarts”.
Het vallen van de nacht en de steeds sterker wordende wind veranderden echter hun terugtocht in een nachtmerrie. De sloep kwam nooit terug bij de “Voorwaarts”. Toen de zon opkwam en de dag aanbrak, kreeg de overgebleven bemanning van de sleepboot – dekknecht S. Nederhoed en stoker J. Sikkema – een angstig vermoeden dat hun collega’s nooit waren teruggekeerd.
Terwijl de “Voorwaarts” zijn treurige weg terug naar de haven van Stavoren maakte, kwam de “Rival” eindelijk los uit de dodelijke greep van “De Tabbe”. Het verdrietige nieuws over het tragische lot van de dappere bemanning van de sloep verspreidde zich snel en de gemeenschap was in diepe rouw gedompeld.
Een daaropvolgende zoektocht met de sleepboot “Nita” en een reddingboot bleef zonder resultaat. Evert van Urk, 42 jaar oud, liet een weduwe en vier kinderen achter; J.S. van Dijk, 26 jaar oud, liet een weduwe en twee kinderen achter; en J.W. Grobbe, 40 jaar oud, liet een weduwe en acht kinderen achter.
De tragische gebeurtenissen van die koude winterdag in februari 1916 blijven een pijnlijke herinnering aan de wreedheid en onvoorspelbaarheid van de zee, en aan de ongelooflijke moed en zelfopoffering van de mannen die hun leven riskeerden in het uitvoeren van hun taken.
Op een frisse decemberdag in 1911 kwamen enkele prominente inwoners van Gaast samen, gedreven door een gezamenlijke zorg en vastberadenheid om de veiligheid van zeelieden die hun leven riskeerden in…
Lees verder
De oprichting van het reddingstation in Gaast was een cruciaal moment in de geschiedenis van deze kleine, zeegebonden gemeenschap. In de nasleep van talloze scheepsrampen en verliezen van het leven…
Lees verder
De Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij (N.Z.H.R.M.) had in Gaast een goede commissie in het leven geroepen om hun activiteiten te coördineren en te leiden. De lokale commissie bestond uit een…
Lees verder
De reddingvlet, een onmisbaar onderdeel van het nieuw opgerichte reddingstation in Gaast, had haar eerste grote beproeving op 19 juni 1913. Op die dag, om precies 11 uur, kreeg de…
Lees verder
De datum van 10 februari 1914 markeerde een andere cruciale test voor het jonge reddingstation van Gaast. Het leek een gewone dag, maar de stilte werd doorbroken toen er een…
Lees verder
Op een ijzige winterdag, 23 december 1914, veranderde de rustige atmosfeer van het reddingstation van Gaast abrupt toen er een noodbericht binnenkwam. Het bericht gaf aan dat er in het…
Lees verder
Het was een kille winterdag op 3 februari 1916 toen de klipperaak "Rival" een noodlottige ontmoeting had met 'De Tabbe' bij Gaast. De machtige zeegolven en de verraderlijke onderstroom waren…
Lees verder
De inktzwarte bladzijde in de geschiedenis van Gaast, geschreven op de middag van 4 februari 1916, vertelt het verhaal van de heldhaftige bemanning van de sleepboot “Voorwaarts”. Onder leiding van…
Lees verder
Het jaar 1917 was een turbulent jaar voor de bemanning van het reddingstation in Gaast. Een van de meest ingrijpende gebeurtenissen vond plaats op 28 augustus, toen het klipperschip "Neeltje"…
Lees verder
Het was een koude en stormachtige donderdagochtend op 30 december 1920 toen de inwoners van Gaast in de noordwestelijke richting een schip zagen dat vast leek te zitten in de…
Lees verder
Op een herfstachtige dag, 3 oktober 1921, bevond de klipper "Margiena" uit Vreeswijk zich in een benarde situatie. De schipper, Dhr. Boutier, en zijn bemanning hadden hun tocht naar Franeker…
Lees verder
Het was een schijnbaar rustige zomerdag op 10 juni 1923 toen de tjalk "Hoop op Zegen" zich in een precaire situatie bevond. Het schip was gestrand op 'De Tabbe', een…
Lees verder
23 april 1927 zal altijd herinnerd worden als een dag van intens drama en ongelooflijke heldenmoed in de maritieme geschiedenis van Gaast. Op die bewuste dag raakte de sleepboot "Joma"…
Lees verder
Op 19 juni 1927 vond er een onvergetelijke reddingsactie plaats voor de kust van Gaast, een die diep verweven is met de maritieme geschiedenis van het gebied. De dag begon…
Lees verder
Op 16 februari 1928 was Gaast, een kustplaats in Friesland, getuige van een indrukwekkende gebeurtenis. De lucht was donker en dreigend en de zee was woest en onvoorspelbaar. De storm…
Lees verder
Op 8 juli 1931 waren de bewoners van Gaast, een pittoresk kustplaatsje in Friesland, getuige van een nautisch drama dat zich voor hun ogen afspeelde. De klipper "De Twee Gebroeders",…
Lees verder
Op een zonovergoten zomerochtend op 11 juni 1936, werd het vredige kustdorpje Gaast opgeschrikt door het nieuws van een stranding op zee. Het motorschip “Trio”, afkomstig uit het schilderachtige waterdorp…
Lees verder
In de ijzige kou van 12 februari 1939, onder een bewolkte hemel, werd het dorp Gaast voorbereid op een reddingsoperatie die geschiedenis zou schrijven. Het was op deze winterse dag…
Lees verder
Op de vroege ochtend van 1 mei 1940, tijdens de onzekere dagen van de Tweede Wereldoorlog, was het dorp Gaast verlaten. Het eens zo levendige dorp was als een spookstad,…
Lees verder
Het was 18 juni 1941, een dag die voor altijd in de annalen van Gaast gegrift zou blijven. Na bijna drie decennia dienst te hebben gedaan als het reddingsstation van…
Lees verder
Was het de eerste maanden van het vaarseizoen nog redelijk rustig op het water. Inmiddels wordt er veel gevaren en gaat de pieper zeer regelmatig. Zo ging zondag de pieper…
Lees verder
Van 1912 tot 1941 was er op de Zuiderzeedijk van Gaast een reddingsstation van de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding Maatschappij (N.Z.H.R.M.). Dit station werd bemand door de helden van Gaast,…
Lees verder
